|
Myśliciel (1902). Auguste Rodin |
W siódmej dzielnicy Paryża, tuż obok Pałacu Inwalidów, otworzyło wreszcie swoje sale, po trzech latach renowacji, muzeum Rodina. Przez ostatnie 10 lat artysta żył i tworzył w tym wspaniałym rokokowym pałacyku. Dzięki umowie z rządem francuskim oddano mu do dożywotniej dyspozycji cały zespół pałacowo-ogrodowy. W zamian artysta przekazał państwu francuskiemu kolekcję swoich dzieł. Kiedy muzeum zostało otwarte, w sierpniu 1919 roku, zdecydowano, iż w Paryżu będą eksponowane rzeźby z marmuru i brązu, a w Meudon rzeźby z gipsu. Ta organizacja przetrwała do dzisiaj.
Do wnętrz uroczego, XVIII- sto wiecznego pałacu Brion, po remoncie, zawitała nuta nowoczesnej dekoracji. Sposób prezentacji nasłynniejszych dzieł rzeźbiarza został całkowicie zmieniony. Każda sala ma swoją specyfikę tematyczną i związaną z nią nazwę.
|
Muzeum Rodina w Paryżu |
Zwiedzając muzeum możemy podziwiać wybitne dzieła rzeźbiarza, Mężczyzna ze złamanym nosem (1864), Jan Chrzciciela (1878), Pocałunek. Po raz pierwszy poświecono kilka sal prywatnej kolekcji Rodina. W nowej część Rodin i Antique i Rodin w Hôtelu Brion warto zwrócić uwagę na rzeźby antyczne, XIV wieczną rzeźbę Matki Boskiej z dzieciątkiem i na barwny parawan, za którym artysta ustawiał swoje modele. Z prywatnej kolekcji obrazów XIX -sto wiecznych artystów, na wyróżnienie zasługują, Le père Tanquy (1887) Van Gogha, Belle Ile (1886) Moneta i Femme nue (1880) Renoira.
|
L'âge mur (1899). Camille Claudel |
W nowej dyspozycji muzeum nie zabrakło prac utalentowanej rzeźbiarki Camille Claudel, słynnej uczennicy i kochanki Rodina. Jej wielka miłość do Rodina zakończyła się załamaniem nerwowym i pobytem w szpitalu psychiatrycznym. Podobnie jak Camille Claudel , artysta zafascynował dużo młodszą od siebie polkę, Zofią Postolską. Przez prawie siedem lat bezgranicznie zakochana Zofia akceptowała jego niezapowiedziane wizyty, dostawała korespondencje którą skrzętnie chowała.
|
Mieszczanie z Calais (1884-86) Auguste Rodin |
Ogromną atrakcją tego muzeum jest cześć ogrodowa. Oaza spokoju i ciszy w sercu tętniącego miasta. Przechadzając się alejami parku uwagę naszą przyciąga nie tylko bujna roślinność, ale przede wszystkim dzieła światowej renomy: Wrota piekieł, inspirowane scenami z Boskiej Komedii Dantego, Myśliciel (1902), czy Mieszczanie z Calais (1884-86). W parku można usiąść, odpocząć i napić się kawy w małej plenerowej kawiarence.
Zachęcam do poznania i odwiedzenia muzeum Rodina w Paryżu.