Muzeum Rodina w Paryżu.

Myśliciel (1902). Auguste Rodin

W siódmej dzielnicy  Paryża, tuż obok Pałacu Inwalidów, otworzyło wreszcie swoje sale, po trzech latach renowacji, muzeum Rodina. Przez ostatnie 10 lat artysta  żył i tworzył w tym wspaniałym rokokowym pałacyku. Dzięki umowie z rządem francuskim oddano  mu do dożywotniej dyspozycji cały zespół pałacowo-ogrodowy. W zamian artysta przekazał państwu francuskiemu kolekcję swoich dzieł. Kiedy muzeum zostało otwarte, w sierpniu 1919 roku, zdecydowano, iż w Paryżu będą eksponowane rzeźby z marmuru i brązu, a w Meudon rzeźby z gipsu. Ta organizacja przetrwała do dzisiaj.

Do wnętrz uroczego,  XVIII- sto wiecznego pałacu Brion, po remoncie,  zawitała nuta nowoczesnej dekoracji. Sposób prezentacji nasłynniejszych dzieł rzeźbiarza został całkowicie zmieniony. Każda sala ma swoją specyfikę tematyczną i związaną z nią nazwę.

Muzeum Rodina w Paryżu

Zwiedzając muzeum możemy podziwiać wybitne dzieła rzeźbiarza, Mężczyzna ze złamanym nosem (1864), Jan Chrzciciela (1878), Pocałunek. Po  raz pierwszy poświecono kilka sal prywatnej kolekcji Rodina. W nowej część Rodin i Antique i  Rodin w Hôtelu Brion warto zwrócić uwagę na rzeźby antyczne, XIV wieczną rzeźbę Matki Boskiej z dzieciątkiem i na barwny parawan, za którym artysta ustawiał swoje modele. Z prywatnej kolekcji  obrazów XIX -sto wiecznych artystów, na wyróżnienie zasługują, Le père Tanquy (1887) Van Gogha, Belle Ile (1886) Moneta i Femme nue (1880) Renoira. 

L'âge mur (1899). Camille Claudel

W nowej dyspozycji muzeum nie zabrakło prac utalentowanej rzeźbiarki Camille Claudel, słynnej uczennicy i kochanki Rodina. Jej wielka miłość do Rodina zakończyła się załamaniem nerwowym i pobytem w szpitalu psychiatrycznym. Podobnie jak Camille Claudel , artysta zafascynował dużo młodszą od siebie polkę, Zofią Postolską. Przez prawie siedem lat bezgranicznie zakochana Zofia akceptowała jego niezapowiedziane wizyty, dostawała korespondencje którą skrzętnie chowała. 

Mieszczanie z Calais (1884-86) Auguste Rodin

Ogromną atrakcją tego muzeum jest cześć ogrodowa. Oaza spokoju i ciszy w sercu tętniącego miasta. Przechadzając się alejami parku uwagę naszą przyciąga nie tylko bujna roślinność,  ale przede wszystkim dzieła światowej renomy: Wrota piekieł, inspirowane scenami z Boskiej Komedii Dantego, Myśliciel (1902), czy Mieszczanie z Calais (1884-86). W parku można usiąść, odpocząć i napić się kawy w małej plenerowej kawiarence. 

Zachęcam do poznania i odwiedzenia muzeum Rodina w Paryżu.