Cmentarzu Père Lachaise w okresie COVID-19

Spacer po cmentarzu Père Lachaise  jest dla mnie  zawsze miłym przeżyciem, choc byłam na nim wielokrotnie. Za każdym razem w zależności od pory roku, prezentuje  się on w innej  szacie. 

Cmentarzu Père Lachaise

Po zrobieniu paru kroków za główną bramą wejściową, zaintrygował mnie krzyk przelatujących ptaków. Ku memu zaskoczeniu, zobaczyłam trzy papugi. Pisałam już na moim blogu o zielonych papugach, które pojawiły się w Paryżu i ich niesamowitej historii, ale po raz pierwszy zobaczyłam je na Père Lachaise. 

Grób Fryderyka Chopina

Tak mile powitana przez nowych gospodarzy,  wyruszyłam na grób Fryderyka Chopina.

Na grobie naszego wielkiego kompozytora i pianisty jak zawsze było mnóstwo kwiatów i zniczy. W promieniach słońca szczególnie okazale prezentowała się  rzeźba Augusta Clésingera, przedstawiającą muzę muzyki, Euterpe, pochylającą się nad złamaną lirą.

 Muza muzyki, Euterpe

Przechadzając się wąskimi ścieżkami zostałam mile zaskoczona, bo kilka  dni po Świecie Wszystkich Zmarłych, w środku tygodni na cmentarzu spotkałam wielu spacerowiczów. 

Pewnie tego dnia, było ich tu więcej,  niż na słynnych Polach Elizejskich. Kwarantanna spowodowana pandemią korona wirusa sprawiła, ze Paryżanie przypomnieli sobie o zaletach tego ogromnego, bo 43 ha parku we wschodniej części Paryża.

 Wreszcie znaleźli miejsce,  gdzie mogli spokojnie się  powłóczyć. Ku memu zdziwieniu na schodach cmentarnej kaplicy siedziało sporo osób, co przypomniało mi dobre czasy, kiedy turyści siedzieli na schodach pod bazylika Sacre Coeur na wzgórzu Montmartre. 

Trzeba przyznać, że i tu, z tego miejsca widok na Paryż jest równie fantastyczny, a do tego ciepłe promienie zachodzącego słońca zwiększały  atrakcyjność tego miejsca.  

Spacer po Père Lachaise jest zawsze pełen nostalgii, wspaniałe nagrobki  wykonane  przez światowej sławy artystów, cieszą oko przechodniów. Słynne nazwiska pisarzy, poetów, malarzy, architektów sprawiają, że Père Lachaise jest niewyczerpana kopalnia fascynujących historii i anegdot. 

Ch. Daubigny

Niestety czasami zdarzają się tu kradzieże czy wandalizm, jest on tak stary, jak same cmentarze. Ku memu miłemu zaskoczeniu na grobie  Jean Carriès francuskiego rzeźbiarza , którego  dzieła można zobaczyć w Petit Palais, pojawiła się statuetka muszkietera, którą juz kilkakrotnie skradziono.

Jean Carriès

 Co roku giną tu  medaliony, popiersia czy fortepiany. 

Jak na przykład biały fortepian niedaleko grobu F. Chopina czy niebieski fortepian na grobie Gilbert Bécaud francuskiego piosenkarza, kompozytora i pianisty. Artysty, który zapisał się w naszej pamięci śpiewając romantyczną piosenki pod tytulem «  Nathalie », czy nagrywając w 1956 r. piosenkę « Pianista z Warszawy », w której  opowiadał o swojej fascynacji do Chopina i o stolicy Polski,  zniszczonej podczas drugiej wojny światowej. 

Gilbert Bécaud

Niedaleko grobu Gilbert Bécaud, zebrało się kilka  osób przy grobie  Réné Lalique. Słynnego producenta ekskluzywnych szklanych naczyń.  Który znany jest w świecie, ze swych wyrafinowanych flakonów do perfum i  współpracy z Coty, Cartier, Boucheron. Do jego klientów należała słynna aktorka Sarah Bernhardt , która spoczywa kilka alej dalej. 

Réné Lalique

Poniżej możemy stanąć jeszcze przy grobie  Klementyna Hoffmanowa, Tańska, pierwszej kobiety utrzymującej się z własnej pracy twórczej, co w Polsce, na przełomie XVIII i XIX wieku nie było taką oczywistą sprawą. Pisała książki dla dzieci i jednocześnie pracowała w Instytucie Guwernantek. 

Klementyna Hoffmanowa, Tańska

No cóż, na dzisiaj chyba wystarczy, zapraszam Was na spacer po cmentarzu Père Lachaise, aby odkryć groby: Abelarda i Helojzy, Jim Morrisona wokalisty zespołu The Doors, Edit Piaf, H. de Balzac, Simone Signoret, Yves Montand, Oskar Wilde…i aby  posłuchać wielu ciekawych anegdot.